Vastgelegde beweging

In het album met de plaatjes uit mijn kindertijd bevindt zich een foto van mijn vader, moeder, broertje en zusje. Een blij familietafereeltje op een zonnige herfstdag onder een volhangende appelboom. Iedereen kijkt vrolijk in de lens, behalve het zusje dat door mijn vader wordt gedragen. Zij is zich als enige niet bewust van de fotograaf, en reikt naar het oor van mijn vader, dat ze stevig vastgrijpt. Mijn vader houdt zijn hoofd een beetje schuin, hij gaat met haar grijpbeweging mee.              

Je kunt de foto nooit meer bekijken zonder dat de aandacht naar haar handje gaat. Een voor altijd vastgelegde beweging. De foto-opdracht was dit keer: sporters in beeld. En dus gingen we allemaal op pad en legden beweging vast. Een springend paard met berijdster,  een jetskiër op full speed,  wielrensters-en renners,  hardlopers, voetballers, basketballers en een zwemmer. De beweging is voor altijd verstild. Maar juist daardoor gaat je verbeelding spreken. Je kunt het handje van het kindje in je eigen oor voelen. Je voelt de krachtsinspanning van de zwemmer, de vermoeidheid van de hardlopers, de blijdschap om een geslaagde actie, de wanhoop van de keeper, de spanning van de paardensprong, de snelheid van de jetskiër, en de concentratie van de wielrenners.