De praktijkdag
van fotogroep InFocus vond deze keer plaats in Dokkum. De foto’s zijn te zien
op de website.
Onder leiding van een gids die ons de bijzondere plekken liet zien van de
elfstedenstad Dokkum, ooit een dynamische stad met veel fabriekjes en
werkplaatsen en een aanvoerhaven voor de grondstoffen die nodig waren voor de productie,
fotografeerden we er op los.
Elke maandag
morgen fiets ik door de stad
Groningen, een ritje van een half uur van het zuiden naar het oosten van de
stad.
Onderweg passeer ik de levensgevaarlijke kruispunten waarin de stad Groningen
grossiert, en stap vaak maar af om lopend over de zebrapaden de overkant te
bereiken. Een van de kruispunten is zelfs genomineerd als het gevaarlijkste van
Nederland!
Hoe anders ging het deze maandag! Een doodstille stad, af en toe een volkomen lege stadsbus met een chauffeur die nu eens geen haast had om zijn rijtijdenschema te halen en je dus niet van de weg drukte, geen hordes nooit hun hand uitstekende fietsers die kris-kras zonder enig respect voor verkeersregels links en rechts om je heen schoten, geen geagiteerde automobilisten.
Zo is de stad alleen heel vroeg in de morgen in het weekend. Op wat lallende studenten na is het dan vrijwel uitgestorven. Als je stadsgezichten wilt maken, is dit het tijdstip waarop je rustig kunt fotograferen. Onbelemmerd foto’s maken van de vele onbekende maar prachtige straatjes die Groningen kent. Je statief neerzetten waar je wilt, zonder dat je iemand hindert. Op de terugweg keek ik met foto-ogen naar mijn stad. En met het plan om een van de komende dagen met mijn camera op pad te gaan, kwam ik thuis.
Maar gek, ik heb er op dit moment helemaal geen zin in. Want ik zal de foto’s nooit kunnen bekijken zonder deze gedachte: zo moet mijn stad niet zijn. Ik wil geen dode stad fotograferen, maar een slapende stad. En stad waarvan ik weet dat die straks wakker wordt en tot leven komt.
Ik wacht op die vroege ochtend in het weekend.
Martha