Na de dood van Keizer Wilhelm ll vond men in zijn nalatenschap 12.000 foto’s. Een heel mensenleven met alles wat zich daarin af kan spelen vastgelegd door fotografen, vastgeplakt op karton, gestold in de tijd. Er is zelfs een foto van de man op zijn doodsbed.
Deze enorme collectie is nu te zien in Huis Doorn.
De opslag van al dit fotomateriaal heeft een grote ruimte in beslag genomen. Met 20 op karton gelijmde foto’s heb je al gauw een schoenendoos vol.
Ik kijk naar de harde schijf waarin mijn foto’s zich bevinden. Zich bevinden? Dat is het goede woord niet. Want er bevinden zich geen foto’s in de harde schijf. Er zijn alleen de voor mij ongrijpbare en onbegrijpelijk bytes. Ik verricht een aantal handelingen om de afbeeldingen op mijn scherm zichtbaar te maken, en met even veel gemak druk ik ze weer terug in hun kleine zwarte doosje.
Samen met mijn oma foto’s bekijken betekende dat het grote met zwart fluweel beklede album op tafel kwam, te zwaar voor kinderhandjes. Nu kijk ik samen met mijn kleinkind naar het scherm. Met het grootste gemak weet ze haar baby-foto’s uit het zwarte doosje tevoorschijn te toveren.
In het album van mijn grootmoeder waren er van elk kind een paar foto’s. Van kleinkind zijn er tientallen. Want met de hedendaagse digitale techniek hoef je niet op een plaatje meer of minder te kijken.
Twaalfduizend foto’s van Wilhelm is een treinwagon vol. Twaalfduizend foto’s in je opslag is een lachertje.
De foto’s van de collectie zijn gemaakt door bekende fotografen. Zorgvuldig geënsceneerd, belicht en geschoten. Met geduld en vakmanschap en met plezier in het werk. Denk ik. Want anders maak je geen goede foto. En dat is door de jaren heen niet veranderd!
Samen hebben we tijdens onze Zoom-vergadering weer naar de foto’s gekeken die we gemaakt hebben. Op de website kun je ze bekijken: De herfstfoto’s en de foto’s van hoe en waar we de corona-zomer hebben doorgebracht. Ieder van ons op zijn eigen manier, maar wat alle foto’s
gemeen hebben is dat je kunt zien met hoeveel aandacht en plezier en geduld aan de opdracht is gewerkt, en hoeveel humor en originaliteit we in
de foto’s hebben weten te leggen.
Martha