Fotogroep InFocus Zuidhorn heeft een actieve periode achter de rug.
Er waren een expositie, een praktijkdag en een workshop. En dan was er nog de opdracht van Alfred: Hora Est. Maak een foto van een klok met de tijd erop zichtbaar, en probeer dat zo origineel mogelijk te doen.
Horloges, uurwerken en klokken hebben door de eeuwen heen veel verschijningsvormen en functies gehad. In de kerk van Zeerijp hangt een z.g. “soepenbrij” klokje. Dat luidde het middaguur in en riep de mensen naar huis om te eten. De functie van het horloge, de tijd aflezen, kan ook bijzaak zijn. Het horloge kan statussymbool zijn om je rijkdom te tonen, zoals de overdadig versierde uurwerken in de huizen van de rijken dat ook waren.
Maar de tijd van koekoeksklokken en met vergulde engeltjes behangen uurwerken is voorbij. De oude tik-tak op de schoorsteenmantel is verdwenen en de Friesche staartklok aan de muur ook. Er rest ons slechts een digitale tijdsaanduiding op de oven of de wekker. Onze kleinkinderen dragen geen horloge meer, zij hebben hun mobiel.
Wij togen aan de slag met onze klokkenfoto. Niet alleen moest de tijd te zien zijn, ook moest de foto vierkant zijn en in zwartwit. De tijd is vluchtig, ongrijpbaar, staat nooit stil en bestaat uit momenten. Ieder van ons heeft zo’n moment vastgelegd. Het resultaat is prachtig, zeker als je alle foto’s samen ziet!
De wintertijd is weer aangebroken, en de klok een uur verzet. Ik moest denken aan de grap over Stonehenge: dat daar twee keer per jaar alle stenen verschoven moeten worden, anders klopt de tijd niet meer.
Hora moverit.
Martha