Geachte leden van de Fotogroep InFocus Zuidhorn.
Sinds kort heeft onze gemeente een werkgroep Sensitivity die tot taak heeft alle nieuwsberichten te ontdoen van alles waarmee op tenen getrapt kan worden.
Uit hoofde van de functie van secretaris deel ik u het volgende mee: alhoewel uw foto’s prachtig zijn en een zekere nieuwswaarde bezitten, heeft de werkgroep toch gemeend enkele notities te moeten plaatsen:
Met genoegen lazen wij het artikel van mijnheer Abspoel. De naam Aaltje Klompvoet dient echter ten spoedigste veranderd te worden in Aaltje Aangeboreninoperabeldefectaanvoet! De foto is mooi. Die inspireert om te helpen duwen.
Mijnheer Osinga: ten zeerste raden wij u aan ook te vermelden dat het u spijt dat er geen koppen van mensen van kleur zijn. En dat dat moet veranderen, desnoods met een verfje. Alleen ongekleurd materiaal doet geen recht aan de diversiteit die wij kennen in Zuidhorn.
De foto is verder in orde en zeer sprekend. Over de foto van de tunnel bij Sneek kunnen we kort zijn: prachtige opname. Maar foei, mijnheer van Dijk. Deze foto is vanuit een rijdende auto genomen! Neem de volgende keer uw vrouw mee en laat haar de foto nemen!
De foto van mijnheer Veenstra, hoe mooi ook, moeten we afkeuren. Niet iedereen heeft ruimte voor een groentetuin. Voortaan ook even aan de mens met alleen een balkonnetje denken. Zij moeten helaas met diepvriesboerenkool hun stamppot maken.
De fietsenfoto van Mijnheer Meijer is knap gemaakt, maar de kop raakt kant nog wal. De raad van Groningen heeft wel iets beters te doen dan zich te bekommeren om een paar fietsen op het station. Het stationsplein van Groningen is toch al helemaal naar de knoppen geholpen, die paar fietsen maken niets meer uit!
De afkeuring van het woord Bicycle Steward door de Stichting Eigen Taal Eerst achten wij volstrekt verwerpelijk, mevrouw de Vries. Weet de stichting niet dat Groningen voornamelijk bevolkt wordt door fietsende buitenlandse studenten? Houdt de stichting misschien niet van buitenlanders? Waarom niet de kop: Very polite and hardworking men doing very useful bicycle steward labour?
Mevrouw van Bloemendaal!!!. Wat een voorbeeld geeft u de jeugd van Zuidhorn! Bommen! Kapotte fietsbordjes! Ontploffingen! Dit is verheerlijking van geweld. Gewoon een net fietsbordje, en het woord bom veranderen in waterballonnetje! Wij geven toe dat in dit geval de foto iets minder leuk en up-to-date wordt.
Mevrouw Hondebrink heeft alle ijverige cursisten die net hun diploma”hoe red ik iemands leven door hem of haar een schok toe te dienen” een hevige schok bezorgd.
Men kan toch geen fiets reanimeren? Dit schept heel verkeerde verwachtingen van deze cursus, en bevordert misbruik van het apparaat. Enkele werkgroepleden vonden de foto mooi en vol humor. Hun wacht een berisping. Mijnheer Costongs weet de Groningers te schofferen door te suggereren dat het Scheepvaartmusueum geleden heeft onder de aardbevingen. Het is gewoon een oud gebouw, mijnheer Costongs. De foto was even mooi geweest als u had geschreven: “Deze scheur komt gek genoeg niet door de NAM.” We prijzen mijnheer Zwiep om zijn foto, die buitengewoon indrukwekkend is, maar is het daarom nodig om ons Nederlanders een minderwaardigheidsgevoel te geven? Waarom niet: Behalve in ons land was ook in Zweden het noorderlicht waar te nemen? Mevrouw Meyers maakt van onze prachtige lente, vol fleur en kleur een foto met alleen geel. Geel! Terwijl de meeste krokussen gewoon paars zijn! Wij vinden dat discriminerend kleurgebruik. Maar ook hier weer dissidente werkgroepleden. Die hielden juist van deze foto, zo lenteachtig! Wij zagen het voor deze keer door de vingers.
Mevrouw Brouwer acht het nodig om de olifant, het meest vredelievende dier op aarde behalve misschien de regenworm, te betichten van agressie. Denkt zij dat Prins Bernard die olifanten- beeldjes verzamelde en zijn vakantiehuis “De gelukkige olifant” noemde dat gedaan zou hebben als hij had gedacht had dat ze ene Jan uit Zuidhorn zouden aanvallen? De kop had kunnen zijn: olifant wil Jan even knuffelen. Dat had deze mooie foto recht gedaan!
Ook over de tekst van mevrouw Roorda zijn wij niet tevreden! Bepakt en bezakt! Dat klinkt veel te positief! Dat zegt men als men op vakantie gaat, of wanneer men lekker geshopt heeft. Bepakt en bezakt! Dit had moeten zijn: door dakloosheid gedwongen vervoer van iets ondefinieerbaars in zakken op een kar. Dat klinkt veel gevoeliger! En maakt de foto nog sprekender!
Mijnheer de Bruin heeft een sfeervolle foto gemaakt van een verlaten station! En daar zit hem de gevoeligheidskneep: omdat de spoormensen staken hoeft u het toch niet zo leeg af te beelden? Een dartele jonge moeder met een wandelwagen, een sexy jonge vader die de hond uitlaat of een vrolijk vapende puber had het plaatje toch nog iets van leven gegeven. Wij zijn namens de stakers een beetje op onze sensitieve tenen getrapt. Het lijkt nu nog erger dan het al is!
Dit was het wel.Wij hopen dat u allemaal van uw fouten zult leren en alle gevoeligheden ontzien. Wij willen u het fotograferen van nieuwsitems niet verbieden. Echter raden wij ten zeerste aan de lijst met gevoeligheden die ter inzage ligt op het Gemeentehuis in uw groep te bespreken.
Met hoogachting,
Dhr. Zeurpiet namens de werkgroep Sensitivity.